เพลง : สังคมออนไลน์ (Cover Version)
ศิลปิน : ลายพิณ ชินราช
ศิลปินต้นฉบับ : ภูพิณ ถิ่นอีสาน
https://youtu.be/ngKDrSZ0bFY
คำร้อง/ทำนอง : อ.สาคร นักลำ
เรียบเรียง : โนชานน ชินราช
ห้องบันทึกเสียง : แฮปปี้สตูดิโอบางบัวทอง
ติดต่องานแสดง : 081-7677065
.................................................
กีตาร์ ,พิณ ,ออร์แกน : โนชานน ชินราช
เบส ,แคน : กุ้งจักรี อบมา
แซ็กโซโฟน : แก่น พลาญชัย
มิกซ์มาสเตอร์ : เทพพิทักษ์ จันทร์เต็ม
ถ่ายทำ/ตัดต่อ : โนชานน ชินราช / อ้ายแก๋ง
- นักแสดง
ลายพิณ ชินราช , อ้ายเผิ่งและแฟน , สะเลเต , ตุ้ย เมืองเสล , ตึ๋งแฮปปี้ , อ.สิงห์เฒ่า , ป๋าเหน่ง , ติ๊ก ปานา , ป๋าชาติรถตู้ , เอ สลาตัน , พรชนะ , ออกัส , คมสันต์ , ดลยา ไนน์ทีน , ปู่เหล็ก , แม่ชีเขียน , เจ้าหน้าที่ อปภร.บ้านนาโดม , น้องแบงค์ , ป้าเตี้ย , ป้าไพ , ลุงทิ , แม่ป้าทอง , ช่างอึ่ง , พ่อกุ้ง , พรานเหี่ยว ,หนูเอิ้ล , น้องซอลลา - ฟาชาร์ป , ฯลฯ
....................................................
เนื้อเพลง สังคมออนไลน์
โอ้ยเด้นาย สมัยนี้ คนเฮาบ่คือเก่า เป็นไปเบิ๊ดผุเฒ่า บ่หันเข้าวัดวา
นั่งก้มหน้าใส่แต่มือถือ เอามือคุมกุมจอ ข่อยเมื่อยคอนำฮ้าย
รุ่นคุณยายสาละน้อคุณป้า คุณตาคุณพ่อ
เป็นเบิ๊ดน้อ ยุคสมัยสุมื้อบ่หันหน้าเบิ่งไผ
ว่าแต่ได้ก้มใส่มือถือ ยังกะคางฮือๆ เขี่ยหาหยังน้อ
หาเห็ดเผาะ หรือว่าหาเห็ดเผิ่ง จังได้แกงต้มอ่อม
ซอมเบิ่งเด้อหมู่เจ้า ผมเว้าแหม่นความ
รถจนคว่ำฮ้างหย่าป๋าหนี ตีกันจนปางตายย้อนเฟสไลน์น้อป้า
ผัวเมียฆ่า ป๋ากันพันคู่ ฮอดยาคูกะเล่น เณรน้อยแม่ชี
ทุกมื้อนี้มีแบบสัมผัส คนกะเลยลืมวัด ห่างสงฆ์องค์เจ้า
หลงมัวเมาไปกับโลกโชเซียล ผัวเมียเดี๋ยวฮ้างหย่า
นักศึกษาแฮงฮ้าย ขายก้นก่อนไผ ว่าแต่ได้ รุ่นออกใหม่ไอโฟน
ฮอดบ่สนเลยเธอ เห่อนำของใช้
โลกทั้งใบเบิ่งเขาหย่นเขาหย่อ เอาลงจอไว้เบิ่ง
คิดเบิ่งดู้แม่บ้า เหลือเท่าฝ่ามือ โลกสู้มื้อมันคือเปลี่ยนไปหลาย
ย้อนเฟสไลน์พาเสียเปลี่ยนเมียผัวช้อน
# โลกร้อนจริงๆ ทุกวัน เพราะว่าคนนั้นหลงสังคมก้มหน้า
ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ทั้งเมืองไทย เมืองนอกเมืองนา
เดี๋ยวนี้สังคมก้มหน้า อยู่ดงอยู่ป่า ก็เฟสไลน์หากัน
(ลำ) สายตาสั้นนั่งดม ก้มส่อง ตาเหลียวมองแล้วยิ้ม นิ้วมือจิ้มเขี่ยหา
เดียวนี้น้า มันระบาดเอาเหลือ ไปนำเรือนำรถ นั่งงมชมจ้อง
## ( เอ้ามองกันจริงๆ ) ไม่ว่าชายหญิงสังคมก้มหน้า
ไม่ว่าจะคนรุ่นไหน นั่งรถไฟ เรือเมย์เกย์บาร์
เด็กเล็กและคนชรา ขายของแม่ค้า ก็นั่งมองจ้องจอ
ส.ส.อยู่ใสสภา ยังควักออกมา หาเวลาจิ้ม
ไม่ว่าตำรวจทหาร ข้าราชการราษฎรเดินดิน
ระบาดไปทุกทั่วถิ่น เหมือนโลกร้ายกิน สังคมออนไลน์
เลยกลายเป็นปัจจัยสี่ ทุกคนต้องมีกันเอาไว้ใช้
วันไหนไม่ได้สัมผัส หายใจติดขัดเหมือนดังจะตาย
ตื่นมาต้องจับต้องบาย ท่องโลกออนไลน์ ทุกคนจนชิน
(ลำ) ยามกินข้าวกะยังเอามาส่อง ตาเหลียวมองแล้วจ้ำ คำข้าวจนหลุย
ว่าสิคุ้ยถ่วยป่น โตนแกง แยงแต่นำมือถือ ข่อยหน่ายคนสมัยนี้
ข่อยหน่ายคนสมัยนี้
